Keşkee..

Bana diyorlar ki neden yazmıyorsun?
İçimden gelmiyor…
Bu kadar isabetsiz…
Bu kadar çaresiz…
Hangi dala tutunmak istesek o dal çürük…
Hiç kimse, gelecek için umut vaat etmiyor…
Ülkem için üzgünüm.
Meşhur Güney Afikalı yazar Alan Paton’un eski bir kitabı aklıma geliyor.
“Ağla Sevgili Yurdum”…
Siyahilerin ezilmişliği, çaresizliği, tükenmişliği…
Sanki hepsi üzerimizde…
Nerelerden geldik halbuki…
Keşke en tepeyi hiç görmeseydik…
Keşke…
Yok mu bir baba yiğit?
Yetti gayri deyip te arkasından gideceğimiz…
Bizi ne bademlere ne de Demirtaş sevicilerine bırakmayacak….
Yok mu anasını satayım?
Hiç mi yok?